متن فارسی

سخنى از آن حضرت ( ع )

اگر خداوند ستمگر را روزى چند مهلت دهد ، هرگز بازخواستش را فرو نگذارد ،

بلکه همواره بر گذرگاه در کمین اوست و گلویش را چنان بفشارد که از فرودادن آب دهان هم عاجز آید .

آگاه باشید ، سوگند به کسى که جان من در قبضه قدرت اوست ، که این قوم بر شما غلبه خواهند کرد ، نه از آن جهت که از شما بر حق‏ترند ، بلکه از آن روى که در یارى فرمانرواى خود ، با آنکه بر باطل است ، شتاب مى‏ورزند و شما در اجراى فرمان من ، با آنکه بر حقم ، درنگ مى‏کنید . مردم از ستم فرمانروایان خود بیمناک‏اند و من از ستم رعیت خویش در هراسم . شما را به جهاد برانگیختم ، از جاى نجنبیدید ،

خواستم سخن خود به گوش شما برسانم ، نشنیدید ، در نهان و آشکارا دعوتتان کردم ،

پاسخم ندادید ، اندرزتان دادم نپذیرفتید . حاضرانى هستید به مثابه غایبان و بندگانى هستید چون خداوندان . سخنان حکمت‏آمیز بر شما خواندم از آن رمیدید . به اندرزهاى نیکو پندتان دادم هر یک از سویى پراکنده شدید . شما را به جهاد با تبهکاران فرا مى‏خوانم ، هنوز سخنم به پایان نرسیده ، مى‏بینم هرکس که به سویى رفته است ، آنسان که قوم « سبا » پراکنده شدند . به جایگاههاى خود باز مى‏گردید و یکدیگر را به اندرزهاى خود مى‏فریبید . هر بامداد شما را همانند چوب کجى راست مى‏کنم و شب هنگام خمیده چون پشت کمان نزد من باز مى‏گردید . راست کننده به ستوه آمده و ، کار بر آنچه راست مى‏کند دشوار گردیده .

اى کسانى که به تن حاضرید و به خرد غایب ، هر یک از شما را عقیدتى دیگر است . فرمانروایانتان گرفتار شمایند . فرمانرواى شما ، خدا را اطاعت مى‏کند و شما نافرمانیش مى‏نمایید و فرمانرواى آنان خدا را نافرمانى مى‏کند و ایشان سر بر خط فرمانش دارند . دلم مى‏خواهد معاویه با من معاملتى کند چون صرافى که به دینار و درهم . دو تن از شما را از من بستاند و یک تن از مردان خود را به من دهد .

اى مردم کوفه ، به سه چیز که در شما هست و دو چیز که در شما نیست ، گرفتار شما شده‏ام . اما آن سه چیز : با آنکه گوش دارید ، کرید و با آنکه زبان دارید ، گنگید و با آنکه چشم دارید ، کورید . و اما آن دو : نه در رویارویى با دشمن ، آزادگانى صدیق هستید و نه به هنگام بلا یارانى درخور اعتماد . دستهایتان پر خاک باد ، همانند اشترانى هستید بى‏ساربان ، که هرگاه از یک سو گرد آورده شوند ، از دیگر سو پراکنده گردند . سوگند به خدا ، گمان آن دارم که چون جنگ سخت شود و آتش پیکار افروخته گردد ، از گرد پسر ابو طالب پراکنده شوید ، آنسان که زن به هنگام زادن رانها از هم گشاید . در حالى که ، من از جانب پروردگارم حجتى و گواهى دارم و به راه روشن پیامبرم گام مى‏زنم . راه من راهى روشن است . آن را گام به گام مى‏پیمایم و چشم از راه بر نمى‏گیرم تا به ورطه باطل نیفتم .

به خاندان پیامبرتان بنگرید و به آن سو روید که آنان مى‏روند و پاى به جاى پاى آنان نهید ، که هیچگاه شما را از طریق هدایت منحرف نکنند و به هلاکت نسپارند . اگر

نشستند ، بنشینید و اگر برخاستند ، برخیزید . بر آنان پیشى مگیرید که گمراه شوید و از آنان واپس نمانید که هلاک گردید . من اصحاب محمد ( صلى اللّه علیه و آله ) را دیده‏ام . در میان شما نمى‏بینم کسى را که همانند ایشان باشد . آنان روزها ژولیده موى و غبارآلود بودند و شبها یا در سجده بودند یا در قیام . گاه چهره بر زمین مى‏سودند و گاه پیشانى . چون سخن معادشان به گوش مى‏رسید ، گویى پاى بر سر آتش دارند .

میان دو چشمانشان در اثر سجده‏هاى طولانى چون زانوان بز پینه بسته بود . چون خدا را یاد مى‏کردند ، سرشک دیدگانشان گریبانهایشان را تر مى‏کرد و از بیم عذاب و امید ثواب بر خود مى‏لرزیدند ، آنسان که درخت در روز بادناک مى‏لرزد .

متن عربی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: